Met twee kleine kinderen aan boord jarenlang de kust van Oost-Afrika verkennen en daar nieuwe culturen en exotische oorden ontdekken. De opmerkelijke zeilreis van het voormalige juristenechtpaar Edo en Joanne Ankum is vastgelegd in het reisboek ‘Rondom Afrika‘, dat sinds dit weekend in de boekhandel ligt.

Het was een avontuurlijke en soms ook spannende reis. Bijvoorbeeld toen ze door de Golf van Aden voeren en de angst bestond dat ieder opdoemend stipje een Somalisch piratenschip zou kunnen zijn. En natuurlijk was het leven aan boord niet altijd koek en ei. De vraag ‘waar zijn we in godsnaam mee bezig’ komt dan ook in het boek ter sprake.

Experiment
“Het was een groot experiment destijds, om onze carrière voor een onbepaalde tijd te onderbreken”, zegt Edo Ankum nu, “Sommige mensen zeiden, goh, zou je dat nou wel doen, met kleine kinderen. Ik zeg dan: die kinderen zijn ontvankelijk om alle indrukken als een spons op te nemen. Dat is juist een fantastische uitdaging om zo als jong gezin de eerste levensjaren door te maken.”

“De kinderen wisten niet beter dan dat de boot, de Sally Lightfoot, hun huis was. Je richt je schip in op kinderen om het zo veilig mogelijk te maken en je ontwerpt huisregels. We lieten ze uiteindelijk nooit alleen en als de zee te ruw was, kwamen ze uit zichzelf wel naar binnen.”

Met risico’s onderweg moet je volgens Ankum leren omgaan en ze niet altijd uit de weg gaan. Dat gold ook voor de tocht door de Golf van Aden. Het paar had in konvooi willen reizen, maar ter plaatse bleek dat ze als enigen richting Kenia voeren. “We hebben gelukkig geen enkel gevaar gezien, zelfs niet op de horizon. maar de wetenschap dat dat kon gebeuren, maakte de stress zwaarder dan eerder was ingeschat.”

Drukpan
Stress was er ook binnen het gezin zelf. Ankum omschrijft de situatie als een soort drukpan, waarin je met elkaar verder moet. “Je kunt niet even bij je vrienden in de kroeg uithijgen. Je ziet soms maandenlang geen andere mensen dan de lokale bevolking. Je moet onderling confrontaties aangaan om er beter uit te komen”.

Wat voor Ankum van deze reis vooral op het netvlies is blijven hangen, zijn de kleine dagelijkse beslommeringen aan boord. Hij noemt het voorbeeld van Veer, een piepklein vogeltje, dat uitgeput en uitgemergeld aan boord plofte. Ondanks de goede zorg van de kinderen leefde hij nog geen halve dag en kreeg hij van het gezin als laatste eerbetoon een echt zeemansgraf.

Madagaskar
Het exotische hoogtepunt van de reis was voor het gezin de verkenning van Madagaskar. Roze panters, bijzondere apensoorten en kameleons. Het gezin Ankum trad hiermee in de voetsporen van Cornelis de Houtman, die in de 16de eeuw op weg naar Java aanlegde om bij te komen van scheurbuik en voedseltekorten aan boord.

“Wij troffen een situatie aan, die in feite niets anders was dan 400 jaar geleden”, zegt Edo Ankum, “de manier waarop mensen daar vissen, zich voortbewegen en hutten bouwen. Een bizarre ontwikkeling in onze reis, die je doet realiseren dat de tijd daar absoluut heeft stilgestaan.”

Terugreis
Medio 2007 eindigde de reis in Kaapstad. Het was mooi geweest. Vrouw en kinderen vlogen terug naar Nederland en de boot werd verkocht. Ankum beschrijft in het boek ook hoe hij de Sally Lightfoot samen met twee andere mannen terugvoer naar den Oever, nu langs de Afrikaanse westkust.

Ankum spreekt van een prachtig contrast met het familiezeilen. Alles was anders. 8000 mijl nonstop varen met twee mannen. “Dat was nog meer een drukpan dan aan de andere kant van het continent. Het schip en de bemanning veilig laten aankomen, dat was nu de grootste prioriteit.”

Het avontuurlijke gezin woont nu in Israël. Ankum wil de Long Tall Sally gaan bouwen, een groot zeil-expeditiejacht van 33 meter. Bedoeld voor reizen naar avontuurlijke bestemmingen en wetenschappelijke onderzoeksmissies. Hij zoekt nog mede-eigenaren voor dit project. Meer informatie daarover op de website www.sallylightfoot.nl