Het Ministerie van Verkeer en Waterstaat heeft drie ontwerpvergunningen verleend aan Duitse bedrijven voor het bouwen van windmolenparken ten noorden van de Waddenzee. Het zijn de laatste vergunningen die in deze vergunningsronde uitgegeven worden.

Waar de windmolens van Zeekracht gebouwd gaan worden is nog niet duidelijk. De vergunningen van partner Eneco zijn helaas afgewezen. Eneco overweegt hiertegen in beroep te gaan. Zeekrachtbestuurder Ronald Messelink: “Zeekracht gaat hoe dan ook door. Er gaan sowieso windparken op zee gebouwd worden. Zeekracht zal daarbij aansluiting zoeken.”

Hoe dat precies gaat gebeuren zal in het komende half jaar duidelijk worden. Eneco onderzoekt of ze samen kan werken met partijen die wel een vergunning gekregen hebben. Natuur en Milieu heeft er vertrouwen in dat Eneco hierin zal slagen.

Gisteren maakte Meewind, een ander Nederlands initiatief voor wind op zee, bekend dat zij haar geld nu gaat investeren in Belgische windmolens. Zeekracht blijft zich met hart en ziel inzetten voor Nederlandse windparken. Messelink: “Wij zijn er samen met onze partners van overtuigd dat we mensen met Zeekracht de mogelijkheid kunnen bieden om zelf eigenaar van een windmolen te worden.”

Vergunningen
Met deze drie nieuwe vergunningen zijn nu in totaal 9 van 77 aanvragen voor windmolenparken op zee gehonoreerd. Er zijn nog bezwaarprocedures mogelijk tegen de ontwerpvergunningen. In november wordt duidelijk wie er definitieve vergunningen krijgen.

De negen ontwerp-vergunningen zijn samen goed voor 2800 megawatt aan windenergie. Voor de bouw van windmolenparken is echter ook subsidie nodig. In april 2010 beslist het kabinet welke windmolenbouwers subsidie krijgen. Er is maar geld beschikbaar voor 950 megawatt, dus niet alle bouwers met een vergunning kunnen ook daadwerkelijk aan de slag. Want zonder subsidies is de bouw van een windmolenpark nog niet rendabel.

Het kabinet wil in 2020 6000 megawatt windenergie op zee, maar geeft maar zekerheid voor investeringen in 950 megawatt. Volgens Natuur en Milieu moet het kabinet nu een beslissing nemen om voldoende geld te reserveren op de begroting tot 2020 om 6000 megawatt te realiseren. Het is net als bij de aanleg van een spoorlijn. Als je besluit tot de aanleg ervan reserveer je voldoende geld om de weg helemaal af te maken. Je gaat niet de eerste paar kilometer aanleggen en dan maar afwachten of een volgend kabinet geld heeft voor de rest.