CAIRO: Noord-Afrika bruist van de duurzame energie. Nu de Europese vraag steeds groter wordt, lijken steeds meer Noord-Afrikaanse landen bereid hun op fossiele brandstoffen afgestemde energiebeleid grondig onder handen te nemen. Binnen tien jaar zou de regio een belangrijke exporteur van zonne-energie kunnen zijn.

De vele wolkeloze dagen en de enorme beschikbaarheid aan ongebruikt woestijngebied maken dit deel van de wereld uitermate geschikt voor het winnen van zonne-energie. Volgens een studie van het Duitse Ruimtevaartcentrum (DLR) is de zonne-energie die op een lap woestijngrond ter grootte van 6000 vierkante kilometer valt, net zo groot als de energieopbrengst van de 9 miljard vaten die jaarlijks in het Midden-Oosten geproduceerd worden.

Europa
Europese investeerders staan in de rij om in het Noord-Afrikaanse potentieel te investeren.  Via hoogspanningskabels zou de surplusenergie naar Europa getransporteerd kunnen worden. Een goed voorbeeld is Desertec, een zeer groot privaat initiatief, waarmee ruim 400 miljard euro gemoeid is. Desertec hoopt in 2050 vijftien procent van de Europese huishoudens van Noord-Afrikaanse groene stroom te voorzien.

Een ander initiatief komt van de Unie voor het Middellandse Zeegebied (Euromed), waarin ook verschillende Noord-Afrikaanse landen deelnemen. Ook bij dit initiatief wordt ernaar gestreefd een deel van de gewonnen energie naar Europa te transporteren.

Energiebeleid
Aangemoedigd door de Europese initiatieven hebben verschillende Noord-Afrikaanse landen investeringen aangekondigd in zonne-energie. Marokko, dat nu nog jaarlijks 97 procent van de fossiele brandstoffen die het land nodig heeft importeert, heeft aangekondigd dat het in 2020 40 procent van de benodigde energie hoopt op te wekken met zonnekrachtcentrales. Ook Tunesië en Egypte hebben inmiddels, zij het kleinere, stappen gezet.

De Noord-Afrikaanse overheden zijn ook druk doende om het bestaande energiebeleid aan te passen. Volgens Hani El-Nokraschy, medewerker van Desertec, zijn subsidies op fossiele brandstoffen daarbij nog een probleem. “De subsidieregelingen zorgen voor een grote financiële druk. Zelfs als de landen zelf fossiele brandstoffen produceren, zouden ze de kans moeten grijpen om in de eigen energiebehoefte zoveel mogelijk te voorzien door middel van zonne-energie en de fossiele brandstoffen aan te bieden op de wereldmarkt.

Kosten
Gevraagd naar de kosten van zonne-energie denkt El-Nokraschy dat met het verdwijnen van de subsidies en door schaalvoordelen de kosten voor het opwekken van zonne-energie al snel concurrerend zullen zijn.

El-Nokraschy vindt het onzin om langer te wachten. “Als het klimaat verandert, zou dat catastrofale gevolgen kunnen hebben. De prijs die dan betaald moet worden, ligt een stuk hoger dan het bouwen van genoeg zonnekrachtcentrales om dergelijke problemen te voorkomen.” (IPS)