De legende wil dat thee zo’n 4700 jaar geleden toevallig werd ontdekt. Toen de Chinese keizer Shen Nung uitrustte in de schaduw van een boom, kookte zijn dienaar water om te drinken. Enkele blaadjes wilde thee dwarrelden in het water, de keizer nipte ervan en werd verrast door de heerlijke smaak en het verkwikkende effect. Zo ontstond het drankje dat na water het populairst is in de wereld. En er is nog meer interessants te melden over dit drankje.

• In het Oosten maakte thee eeuwen geleden al deel uit van de voedingsgewoontes én de cultuur. In de zeventiende eeuw bereikten de theebladeren ook Europa toen de Nederlanders voor het eerst thee importeerden in het Westen. Dit gebeurde begin 17e Eeuw. Niet veel later werd thee geaccepteerd als ruilwaar en massaal ingevoerd in Europa.
• Alle ‘echte’ thee komt van de groenblijvende plant Camellia sinensis. Kruidentheeën – die niet als echte thee worden beschouwd – worden van allerlei kruiden, wortels en dergelijke getrokken. Van de theestruik worden vier types thee gewonnen: witte thee, groene thee, gewone of zwarte thee en oolong. Het verschil zit hem in de manier waarop de theebladeren na de oogst worden verwerkt.
• Voor groene thee, vooral populair in Japan, worden de bladeren nauwelijks bewerkt. Zwarte thee ontstaat door de bladeren na het oogsten te laten gisten. Deze thee wordt vooral in het westen geconsumeerd. Oolong thee is gedeeltelijk gegiste thee en wordt vooral in China en Taiwan gedronken.
• Witte thee is de meest zeldzame soort thee, afkomstig uit jonge theeblaadjes die vroeg geplukt worden, nog voordat de knoppen van de theeplant volledig geopend zijn. De thee heeft een delicate, zachte smaak en lichte kleuren. De witte theebladen worden bijna nauwelijks verwerkt, ze worden gestoomd en gedroogd waardoor ze veel van hun natuurlijke oorsprong behouden.
• Sinds een wetenschappelijke studie uitwees dat witte thee nog gezonder is dan groene thee is de vraag naar witte thee exponentieel gestegen. Witte thee bevat namelijk veel polyphenolen, een anti-oxidant. Ons lichaam bevat oxidanten, oxidanten vernietigen cellen in ons lichaam en zijn de oorzaak dat we verouderen. Dit is een normaal proces welke zich bij elke mens afspeelt. De anti-oxidanten in thee vertragen dus als het ware het verouderingsproces.
• Thee is rijk aan flavonoïden, die onder meer in verband worden gebracht met een verminderd risico op hart- en vaatziekten. Groene thee bevat er nog meer van dan zwarte. Door het theezakje uit te knijpen, krijg je bijna dubbel zoveel flavonoïden binnen.
• Dat groene thee het risico op maag-, prostaat-, borst-, alvleesklier-, blaas-, long-, darm- en slokdarmziekten vermindert, werd intussen ook wetenschappelijk aangetoond.
• Het percentage mannen met prostaatziekten ligt in Azië veel lager dan elders ter wereld. Volgens specialisten is dit vooral te danken aan groene thee. Groene thee bevat krachtige anti-oxidanten en bevat ziektewerende stoffen en word in Azië, na water, het meest gedronken.
• Geregeld groene thee drinken kan ook bijdragen tot de preventie van hart- en vaatziekten en de kans op gaatjes in de tanden verminderen. Thee zou zelfs het cholesterolgehalte in ons bloed en onze bloeddruk verlagen, ons immuunsysteem versterken en de kans op allergieën en osteoporose of botontkalking verminderen.
• Verder lijkt thee een gunstig effect te hebben op de gezondheid van je gebit. Het drankje zou gaatjes helpen voorkomen en het risico op tandvleesproblemen doen afnemen.
• Aanbevolen hoeveelheid: 235 ml per dag. Energetische waarde: 0 kcal/100 g.
• Oolong thee kan dan weer ingezet worden voor de behandeling van constitutioneel eczeem.
• Bovendien zijn er aanwijzingen – maar nog geen harde bewijzen – dat thee het risico op dementie kan doen afnemen.
• En last but not least tonen onderzoeken aan dat groene thee je kan helpen af te vallen omdat het de vetverbranding stimuleert.