Cijfers van de Wereldgezondheidsorganistie en UNICEF met betrekking tot hun Water & Sanitatie project tonen aan dat er 844 miljoen mensen op deze planeet zijn die geen toegang hebben tot schoon drinkwater. Slechts 46 procent van de bevolking van Afrika heeft toegang tot schoon drinkwater. 71 procent van het oppervlak van de aarde bestaat uit water, maar het probleem ligt hem in het feit dat 97 procent hiervan  zout water betreft. De 3 procent dat bestaat uit zoetwaterbronnen zorgt voor al het drinkwater van de (groeiende) wereldbevolking.

In een poging om ten minste een gedeelte van het drinkwater probleem op te lossen wil men het potentieel van atmosferisch zoetwaterbronnen benutten. Het idee om mist te oogsten begon serieuze vormen aan te nemen in de jaren negentig. Voorbeeld hiervan is een project van het Chileens Nationaal Bos Corporatie (CONAF) en de Katholieke Universiteit van Chile opgestart in 1992. Dit project heeft hele goede resultaten behaald, in de buurt van het dorp Chungungo werd dagelijks maarliefst 15.000 liter water geoogst.

De Trends:

1. Mist Oogst techniek bedacht door Shreerang Chhatre:

Vermoedelijk is dit idee geïnspireerd door de Stenacora Gracilipes, een kever die gevonden wordt in de Namib woestijn. Dit ‘natuurlijke’ oogst mechanisme is bedacht door Shreerang Chhatre, een ingenieur aan de MIT. Het mechanisme bestaat uit een gaaspaneel dat op een hek lijkt, dit verzamelt dan water door de condensatie van mist en slaat dit op in tanks.

2.Water oogsten uit wolken, op het plattenland van Zuid Afrika

Een simpel idee dat is uitgewerkt door de Universiteit van Zuid Afrika (UNISA) is goed uitgevallen voor de Tshanowa basischool in Venda, Zuid Afrika. De school had voorheen geen enkele watervoorziening, niet om te drinken, en zelfs niet om te wassen. De installatie van het nieuwe systeem, wat oorspronkelijk alleen bestond uit een simpel mist scherm dat omhoog werd gehouden door palen, verzamelt maarliefst 3.800 liter water op een regenachtige dag.  Het verzamelde water voorziet nu niet alleen de school, maar de gehele lokale bevolking.

3. Het Chungungo experiment

Chungungo ligt in het midden van één van de meest droge plaatsen van de wereld, de Atacama woestijn. Hier valt per jaar gemiddeld minder dan 5 centimeter regen. Tegen de natuurlijke omstandigheden in werd in 1992 een mist oogst machine geïnstalleerd in het dorp. Een initiatief van het CONAF en de Katholieke Universiteit van Chile. Zes jaar en 80 mist verzamelaars later kunnen de inwoners van het dorp genieten van 10.000 tot 15.000 liter vers drinkwater per dag. Dit is gemiddeld 35 liter per persoon!

Het concept
Een effectief mist verzamelsysteem moet de eigenschappen van water absorptie en transport (voor latere verzameling) combineren, zet zoals de Namib kever dat doet.  Over het algemeen wordt het gebruik van op gaas gebaseerde componenten gestimuleerd vanwege haar water absorberende kwaliteiten. Ondoordringbare objecten werken vaak niet zo goed omdat er windstromingen kunnen ontstaan die het verzamelde water wegduwen.

Het voordeel
De beschreven trends hierboven vinden allemaal ver van ons bed plaats waar problemen met water niet alleen de samenleving beïnvloeden, maar ook de economie.  Het mist oogsten kan een goede duurzame oplossing zijn voor deze landen

Het resultaat:
Gegevens tonen aan dat ongeveer één derde van al de zoetwaterbronnen zich bevindt in de atmosfeer. Dit betekent dat bijna 33% van de totale water consumptie uit de atmosfeer kan worden gehaald. Hoewel de alternatieve manieren van het oogsten van zoet water nog in een vroege fase zitten, hebben ze heel veel potentie om ons van het drinkwater probleem te verlossen.