Ondanks de roep om hervormingen en een betere regelgeving, blijft de sector van de kredietbeoordelaars veelal ongewijzigd. ‘Erger nog, het is een complete komedie,’ zegt James K. Galbraith van de universiteit van Texas, in Bloomberg Businessweek. ‘Kredietbeoordelaars zijn een regelrechte grap. Ze hebben de rommelhypotheekcrisis compleet gemist en verdienden fortuinen door waardeloze effecten aan de wereld te slijten. Nu gaan diezelfde mensen de regeringen van de VS en de eurozone beoordelen. Laat me niet lachen.’

10 zaken die u niet wist over kredietbeoordelaars:

1. Ondanks hun dubieuze rol in de financiële crisis van 2007 – 2009 behouden de drie voornaamste kredietbeoordelaars – Fitch, Standard & Poor’s en Moody’s – tot op vandaag een globaal marktaandeel van 97%.
2. Van diverse kanten werd bij het uitbreken van de bankencrisis in 2007 kritiek geuit op ratingbureaus: ze zouden niet snel genoeg hebben gereageerd op negatieve ontwikkelingen op de Amerikaanse woningmarkt, terwijl ze ook door de ondernemingen waarvan ze de kredietwaardigheid beoordelen worden betaald. De rol van de kredietbeoordelaars is omstreden en vaak worden ze er van verdacht niets meer te zijn dan spelers en speculanten – zoals hun rol van ‘Triple-A-fabrieken‘ ten tijde van de kredietbubbel zou hebben aangetoond.
3. Net als dat eerder al bij Enron en Worldcom het geval was geweest, verlaagden de 3 grote kredietbeoordelaars pas in oktober de kredietstatus van de Amerikaanse broker MF Global tot ‘junk’, luttele dagen voor diens faillissement. Het onafhankelijke Rapid Ratings deed dat bijvoorbeeld al twee jaar geleden. IMF Global had miljardenposities in Europese staatsobligaties toen het Chapter 11 aanvroeg.  Het gaat om het op zeven na grootste faillissement in de Amerikaanse geschiedenis.
4. Hoewel vooral investeerders gebruikmaken van de diensten van kredietbeoordelaars, worden de fees meestal betaald door de beoordeelde instellingen zelf, wat bij critici vragen oproept over de onafhankelijkheid en betrouwbaarheid.
5. Landen betalen niet voor het bepalen van hun kredietstatus.
6. De fees die de grote drie voor hun diensten aanrekenen stijgen sneller dan de inflatie. Moody’s rekent vandaag 5% meer aan dan een jaar geleden, S&P’s 4%. Ook voor volgend jaar wordt een gelijkaardige verhoging verwacht.
7. Kredietbeoordelaars zitten na de malaise van 2007 – 2009 opnieuw in de lift. De prijs van het aandeel Moody’s klom in 2011 ruim 23% hoger, dat van S&P 20%. Fitch -dat eigendom is van het Franse Fimalac- ging 12% lager. De S&P 500-index noteert vandaag zo’n 5% lager dan een jaar geleden.
8. Nadat S&P in augustus de kredietstatus van de Verenigde Staten verlaagde ging het voorbije kwartaal naar schatting 9.700 miljard dollar in globale aandelenwaarde verloren.
9. Een ijzeren regel zegt dat analisten nooit de nationaliteit hebben van het land dat ze analyseren. Ze gebruiken allerlei publieke informatie: studies van de Nationale Bank, het Planbureau, EU-instellingen en gespecialiseerde onderzoekscentra. Ze komen ook ter plekke praten met opiniemakers, kabinetsleden, professoren, bedrijfsleiders enzovoort. Het is dus niet zomaar een kwestie van cijfertjes optellen en aftrekken, ze werken echt met massa’s gegevens en bronnen.
10. Roland Berger Strategy Consultants is begonnen met de oprichting en ontwikkeling van een Europees ratingbureau (European Rating Agency – ERA). Het ERA moet het huidige spectrum van Angelsaksische kredietbeoordelaars vervolledigen. Het nieuwe agentschap zou bestaan uit een consortium van Europese financiële instellingen. Roland Berger heeft ook een nieuw businessmodel voor de ratingbureaus ontwikkeld waarbij ze worden gefinancierd door investeerders, om zo een belangenconflict te vermijden. In België wordt het initiatief ondersteund door Febelfin. Meer dan 30 Europese financiële instellingen zijn al benaderd en de gesprekken over een mogelijke participatie in dit consortium zijn onderweg. (Via)