De schade die supertrawlers aanrichten, wordt soms pas echt zichtbaar als ze zijn verdwenen. Dat wijst de praktijk uit in Senegal, waar de kersverse president Macky Sall eerder dit jaar de vergunningen introk van 29 monsterschepen die voor de kust van het land de zee leegschepten. Het resultaat was al snel te zien: lokale vissers halen weer overvloedige vangsten binnen en kustgemeenschappen bloeien op.

Greenpeace praat al jaren met overheden in West-Afrika om ze te overtuigen hun toekomst in eigen hand te nemen. In aanloop naar de presidentsverkiezingen trokken we door Senegal om vissers in wegkwijnende kustgemeenschappen te mobiliseren. Sall hoorde hun noodkreet en besloot, kort nadat hij tot president was benoemd, het roer radicaal om te gooien.

Maar hoe hoopgevend de beslissing van Sall ook is, er moet een structurele oplossing komen voor het probleem van monsterschepen die overal ter wereld hun slag slaan. Europa moet ophouden deze veel te grote schepen met subsidies in de vaart te houden en inzetten op duurzame vormen van visserij.

Want of het nu gaat om de westkust van Afrika of de wateren rond Australië, er is geen plek voor supertrawlers in een wereld waar zo’n 80 procent van alle zeeën overbevist is. Europese visserijministers hebben nu, tijdens de hervorming van het visserijbeleid, de kans om een einde te maken aan de plundering van de oceanen en te kiezen voor duurzame visserij.