“Als je lacht, dan lacht de hele wereld mee”, zegt men wel eens. Psychologen hebben dat nu ook kunnen aantonen in een experiment.

Mensen hebben de neiging hun gedrag af te stemmen op wat mensen rondom hen doen. Als ze lachen, lachen ze mee, als ze fronsen, fronsen de anderen ook. Dit gebeurt niet bewust. De gezichtsspieren worden automatisch geactiveerd om hetzelfde te doen als de omgeving.

Ook woorden kunnen dat effect hebben. Bij wie ‘glimlach’ leest, worden de lachspieren geactiveerd. Wie daarentegen ‘fronsen’ te lezen krijgt, activeert de fronsspieren niet. Bij adjectieven zoals ‘grappig’ of ‘frustrerend’ werd een kleine, niet-significante beweging waargenomen in zowel lach- als fronsspieren. Voor dit fenomeen hebben de onderzoekers nog geen verklaring.