Nederlanders klagen. Over de politiek, over het weer. Sandra Brandt merkte op dat klagen ook klaaggedrag van anderen uitlokt en dat het weinig oplevert behalve een negatieve sfeer. Ze startte met een ‘Klaagvrije maandag’ op Facebook.

Vorig jaar deed ze dat ook al, toen waren er maar 200 deelnemers. Dit keer is het een stuk succesvoller: er hebben al 37.000 mensen laten weten dat ze er aan meedoen.

Initiatiefnemer Sandra Brandt vindt dat ‘klagen ook klaaggedrag van anderen uitlokt’ en dat levert volgens haar niets op, ‘behalve dan een negatieve sfeer’. Bij het radioprogramma Giel legt Brandt haar initiatief uit: “Mijn opdracht voor vandaag is: wees oprecht en klaagvrij. Ik kan het jammer vinden dat de zomer voorbij is, of ik kan er over klagen. Daar zit een verschil in.”

De uitdaging is om niet te klagen gedurende 24 uur. Ook niet in gedachten. Het helpt mensen bewust te worden van een keuze. Wat komt ervoor in de plaats? Maar ook: hoe blijf je eerlijk en oprecht naar je gevoelens én klaagvrij?

Achter een klacht ligt een behoefte. Als je stopt met klagen en de onderliggende behoefte weet te vangen, word je proactief en kun je zelf wat doen aan de situatie. Soms is ‘omdenken’ de oplossing. Zo kun je ’te laat’ zijn voor de trein of ’te vroeg’ voor de volgende.

Een dag klaagvrij zijn levert veel op voor de mens en de maatschappij. Mensen worden meer ontspannen, vrolijker en zijn beter in staat elkaar te helpen omdat men eerder zegt waar hij/zij behoefte aan heeft in plaats van te klagen.