Wereldwijd wordt jaarlijks op 8 maart de Internationale Vrouwendag gevierd. Vrouwen staan die dag over heel de wereld in de schijnwerpers.

Elk land, organisatie of vrouwengroep heeft de keuze om zelf een thema of een reeks van thema’s te kiezen. Het thema: ‘Ik ben Ik, Jij bent Jij, samen zijn we EEN!’ staat dit jaar centraal bij de Verenigde Naties.

Honderden evenementen, demonstraties, betogingen en festiviteiten vinden doorheen de maand maart plaats om de poltieke, economische en sociale strijd  van vrouwen te vieren.

Een paar feiten over vrouwen
1. Vrouwen vormen 50% van de wereldbevolking
2. Vrouwen doen 66% van al het werk
3. Vrouwen verdienen 10% van het wereldinkomen
4. Vrouwen hebben 1% van alle bezittingen
5. Van alle regeringsleiders op de wereld is 5% vrouw
6. Van alle armen op de wereld is 75% vrouw
7. Van alle analfabeten op de wereld is 66% vrouw
8. Van alle vluchtelingen op de wereld is 75% vrouw
9. Van de 150 leden van de Tweede Kamer in Nederland is 36% vrouw
10. Vrouwen in Nederland verdienen gemiddeld 23% minder dan mannen

Situatie in westerse landen
Vrouwen in ontwikkelde en democratische landen hebben bewezen dat ze alles aankunnen: huisvrouw, politica, zakenvrouw, astronaute, nobelprijswinnares, zangeres en noem maar op. Niets lijkt hen nog te stoppen, toch blijkt de weg nog lang.

De loonongelijkheid blijft voor discussie zorgen. Vrouwen verdienen in Nederland nog steeds 18% minder dan mannen. Ze werken gemiddeld 15 maanden om hetzelfde jaarloon te krijgen als mannen.

Allochtone vrouwen die in westerse zijn geboren voelen zich dubbel gediscrimineerd. Het feit dat ze vrouw zijn en allochtoon zorgt ervoor dat ze dubbel zo hard moeten vechten om dezelfde kansen te krijgen als autochtone vrouwen in de arbeidssector.

Sleutel tot rust en vrede
‘Vrouwen zijn de sleutel tot rust en vrede, en zij zijn diegenen die dagelijks het gevecht voeren tegen dicriminatie. Na al die jaren van ongelijkheid is de weg naar gelijkheid nog lang, maar een sterke vrouw, ongeacht haar etniciteit, laat zich niet doen en zal blijven vechten om haar doel te bereiken. Een vrouw heeft evenveel rechten als een man’, zegt Aïcha H., zangeres en activiste.

Mensenhandel blijft een belangrijke problematiek in Europa. Volgens statistieken worden jaarlijks 700.000 tot 4 miljoen kinderen en vrouwen naar West-Europa illegaal gebracht. De EU tracht hier een einde te maken.

Toch zijn er zijn positieve veranderingen zichtbaar. EU-landen die een goede geslacht wetgeving hanteren, zien een positie evolutie, mede dankzij de uitvoering van de zogezegde ‘pink quota’, waarbij vrouwen niet meer mogen ondervertegenwoordigd zijn in parlementen.

Slechte communicatie
Ongelijke machtsverhouding ligt niet langer aan de basis van geweld bij westerse gezinnen. Partnergeweld is vaak het gevolg van slechte of een verkeerde interpretatie van communicatie. Algemeen wordt gezegd dat vrouwen verbaal sterker zijn dan mannen. Mannen gaan dan op zoek naar een ander wapen om zich te verdedigen, waardoor ze hun temperament verliezen en naar geweld grijpen.

Derdewereldlanden
Tradities zijn moeilijk om te veranderen en zorgen ervoor dat geweld sociaal en cultureel wordt aanvaard. Indien een vrouw een gearrangeerde huwelijk verwerpt of zich niet houdt aan de rol die de samenleving haar voorschrijft wordt ze beschuldigd van het aantasten van de familie-eer. Dit kan leiden tot ere-misdaden.

Wetten en akkoorden zijn niet genoeg, want zolang vrouwen en mannen blijven geloven dat geweld tegen vrouwen cultureel wordt aanvaard zal het geweld en de discriminatie blijven voortduren. Men verandert pas als een probleem wordt erkend en wanneer men voelt dat er een oplossing mogelijk is.

Geschiedenis
In 1908 vond de eerste staking van vrouwen plaats in New York. De staking was gericht tegen de slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie. Dat was de directe reden van de staking, indirect kwam daar de strijd tegen het algemeen kiesrecht voor vrouwen bovenop.

De Duitse Clara Zetkin stelde in 1910 tijdens een conferentie in Kopenhagen voor om acht maart uit te roepen tot Internationale vrouwendag, maar het werd niet door alle landen erkend.

Op 8 maart 1917 brak er weer een staking uit in de textielindustrie die weer was gericht tegen de slechte arbeidsomstandigheden. De staking werd in Sint-Petersburg gehouden onder leiding van Alexandra Kollontai. In 1921 werd 8 maart definitief als datum voor de Internationale vrouwendag gekozen.

Chaima Haskal