De Occupy Wall Street beweging, die protesteert voor een eerlijke financiële structuur en bankensector, en afschaffing van de invloed van bedrijven op het Amerikaanse beleid, heeft zich ontwikkeld tot een populistische kracht die nu door de Verenigde Staten stormt.

Het is nu in zijn derde week en de protestbeweging blijft niet alleen groeien, het wordt ook volwassener en sterker op indrukwekkende wijze. Wat begon met een paar honderd onafhankelijke demonstranten die zich verzamelden in Wall Street voor een protest, en enkele tientallen die hun demonstratie uitbreidden door te overnachten in het financieel district van Manhattan, is uitgegroeid tot iets dat veel groter is.

Het is uitgegroeid tot de belichaming van de al lang bestaande progressieve hoop dat de Amerikanen die hard geraakt zijn door de economische crisis, zij die werkloos zijn, in schulden zitten, geen passend werk hebben, in onzekerheid zitten, eindelijk boos genoeg zijn om publiekelijk hun woede te uiten tegen de regering die de democratische politiek heeft bedorven en die verschrikkelijke ongelijkheid in het land heeft gecreëerd.

Deze beweging verspreidt zich snel naar andere steden in de VS: naar Boston, Chicago, Los Angeles, St. Louis, San Francisco, Washington DC, en vele andere steden. Het is versterkt en verbeterd in een aantal zeer veelbelovende opzichten. Dit zijn er drie:

1. De eisen zijn duidelijker

Gedurende de eerste paar weken van de actie, kwam de vraag naar boven of de eisen van #OccupyWallStreet wel duidelijk waren. Deze vraag is niet langer een issue, omdat, zoals de protesten zijn gegroeid, de centrale focus nu beduidend beter is gedefinieerd.

De mobilisatie heeft nu duizenden mensen aangetrokken die zich scharen achter de leus “wij zijn de 99 procent.” MoveOn.org vatte het als volgt samen: “Wat willen de demonstranten? Meer werkgelegenheid, afschaffing van de invloed van grote bedrijven op de politiek, eerlijkere belastingtarieven, en beleid dat werkt voor 99% van de Amerikanen in plaats van de 1% aan de top.”

Op de “We Are the 99 Percent” Tumblr pagina kan je de persoonlijke getuigenissen lezen. Vertel me dan nog maar eens dat dit protest geen boodschap heeft.

Critici die zich nog steeds bezig houden met de ‘eisen’ kwestie missen het punt. Zoals Betsy Reed slim opmerkte in The Nation, goed geformuleerde lijsten van voorstellen garanderen niet dat je acties serieus worden genomen. (Kan iemand zich de “12 mei coalitie” of “één natie werkt samen” herinneren? Niet veel mensen herinneren zich dit, ondanks een sterke organisatie en duidelijke boodschappen.)

Omgekeerd, acties zoals de #OccupyWallStreet, die op het gevoel van het publiek inspelen en participatie inspireren kunnen een grote toekomst hebben, en moeten gevierd worden vanwege het potentieel dat zij bieden.

2. De bezetting heeft een schitterende coalitie samengebracht

In het begin bestond #OccupyWallStreet uit studenten en onafhankelijke activisten die antwoord gaven aan een oproep van Adbusters, wat weinig institutionele steun genoot. De belangrijkste georganiseerde kiesdistricten van de linkse vakbonden, maatschappelijke groeperingen, milieuactivisten, op geloof gebaseerde organisaties en dergelijke waren geen onderdeel van de mobilisatie. Dit was een probleem, wat aanduidt dat de protesten geen significant bereik hadden en maar weinig middelen tot hun beschikking hadden.

Maar nu de actie in een stroomversnelling is geraakt, sluiten ook grotere organisaties zich aan. Grote vakbonden in New York City verklaren hun steun aan #OccupyWallStreet en een grote groep arbeiders en maatschappelijke organisaties marcheren naar het financiële district om hun solidariteit te tonen.

3. De beweging wordt een kapstok voor economische rechtvaardigheid in het hele land

Nu de beweging zich landelijk verspreidt, wordt #OccupyWallStreet gezien als een verenigende kapstok waar allerlei activisten, woedend over de hebzucht van bedrijven, zich bij kunnen aansluiten ter versterking van de al lopende protest acties om banen met een leefbaar salaris te creëren, beslagleggingen en woekerleningen te eindigen, banken aansprakelijk te stellen, de donaties van grote bedrijven en hun invloed op de politiek af te schaffen, en de economische rechtvaardigheid en echte democratie te promoten.

Buurtgroepen in Boston die bezig waren met antibeslaglegging acties bij de Bank of America, slaagden erin hun inspanningen samen te voegen met de eisen van #OccupyBoston. Eveneens sloot #OccupyLA zich aan tijdens de eerste dagen van een protest tegen een bank bij de United Teachers of Los Angeles. Organisatoren die maanden tot jaren hebben gewerkt aan campagnes tegen de grote bedrijven, profiteren nu van de nieuwe energie en media attentie, geleverd door een beweging die nu wordt gezien als een landelijke revolutie.

#OccupyWallStreet, op zijn beurt, profiteert wanneer meer mensen zich identificeren met hun overkoepelende protest actie, waardoor hun coalitie wordt verbreedt, en hun geloofwaardigheid als nationale kracht versterkt door de locale aansluitingen.

Er is een groot potentieel voor deze protest actie, en het is hoogstwaarschijnlijk dat meer groepen hun campagnes samenvoegen in de komende dagen en weken. Gelukkig is #OccupyWallStreet, dat al een aantal opmerkelijke stappen heeft gezet, nog steeds bezig zich te ontwikkelen.

Erik Engler