In het Argentijnse La Puna, een van de zonnigste streken ter wereld, duiken dezer dagen overal zonnekiosken op, eetkraampjes waarin men louter op zonnewarmte kookt.

Tijdens de carnavalsfeesten in de noordelijke streek La Puna duiken overal zonnekiosken op, in Tilcara, Humahuaca, La Quiaca, Purmamarca en Uquía, allemaal toeristische trekpleisters.

De zonnekiosk is een kar op wielen waarnaast men een mobiel zonnefornuis heeft opgesteld, weinig meer dan een geplooide aluminiumplaat, met een diameter van 1,20 meter. In het midden van de plaat zijn elementen gemonteerd waarop gekookt wordt.

“De mensen geloven niet dat dit werkt. En als ze het uitproberen, zijn ze verbaasd”, zegt Marta Rojas, een onderwijzeres die een zonnekiosk begonnen is in Tilcara. “Ze willen de plaat aanraken en dan branden ze zich”, lacht ze. Ze maakt pizza klaar en quinoapasteitjes.

Achter de kiosken zit de Stichting EcoAndina. Die ontwikkelt in deze regio al 25 jaar toestellen die van zonnelicht gebruik maken. La Puna is een van de streken met de meeste zonnestraling ter wereld, samen met de hoogvlaktes in Bolivia, Tibet en Afghanistan. De stichting heeft ondertussen negenhonderd zonne-installaties in meer dan dertig afgelegen dorpen, waaronder zonnefornuizen voor gezins- en gemeenschapskeukens, verwarmingstoestellen en boilers.

De zonnekiosk werd twee jaar geleden uitgevonden door industrieel ontwerpster Virginia Bauso. Om zonne-energie te promoten was ze samen met collega’s in Tilcara begonnen met demonstraties van zonnefornuizen. Het succes bracht haar tot de ontwikkeling van een rijdende variant.

De zonnekiosken zijn nu voor het eerst overal aan het werk, tijdens de carnavalsfeesten, die een hele maand duren en de streek overspoelen met binnen- en buitenlandse toeristen. In de kiosk zit ook een gasfles, om ’s avonds of op bewolkte dagen mee te koken.

Op het platteland wordt nog veel op hout gekookt. Volgens schattingen van EcoAndina kan een zonnefornuis het houtverbruik met 50 tot 60 procent doen dalen.

Marcela Valente